بهار بی تو

شب از پشت شیشه ی پنجره طغیان میکند

و نوازش های مادرم

طنین سکوت مطلقی از تضادهای زندگی ست...

و من دلم برای سالی که گذشت می سوزد

باید نقطه ای بگذارم

برپایانی که هرگز آغازی نداشت!

و از سر خط

تقدیر دیگری تصویر کنم...

علی اکبر فاطمی نایر